Placówka interwencyjna zapewnia dziecku: doraźną opiekę przez całą dobę na czas trwania sytuacji kryzysowej; kształcenie dostosowane do jego wieku i możliwości rozwojowych; opiekę i wychowanie do czasu powrotu do rodziny naturalnej lub umieszczenia w rodzinie zastępczej, adopcyjnej, placówce rodzinnej albo socjalizacyjnej; przygotowuje diagnozę stanu psychofizycznego i sytuacji życiowej dziecka, związków rodzinnych oraz ustala wskazania do dalszej pracy z dzieckiem; przygotowuje diagnozę psychologiczno-pedagogiczną dziecka oraz diagnozę jego sytuacji rodzinnej na potrzeby sądu rodzinnego. Do placówki przyjmowane są dzieci od lat 13, w wyjątkowych przypadkach dzieci młodsze. Pobyt nie może trwać dłużej niż 3 m-ce (może być przedłużony o kolejne 3 m-ce w przypadku, gdy postępowanie sądowe w sprawie uregulowania sytuacji prawnej dziecka jest w toku). Począwszy od 1 stycznia 2012 r. opieka zastępcza nad dzieckiem (ustawowo piecza zastępcza) dzieli się na rodzinną i instytucjonalną. W skład rodzinnej wchodzą rodziny zastępcze oraz rodzinne domy dziecka. W skład pieczy instytucjonalnej, poza placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, wchodzą też ośrodki preadopcyjne i regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne. Ubytek wychowanków oznacza liczbę wychowanków, którzy ubyli w roku sprawozdawczym.