|
Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego i o warunkach zabudowy
|
P2851
|
|
| 2009-2022 | Gmina | 21 |
Decyzje wydane na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Inwestycja celu publicznego - to działanie o znaczeniu lokalnym, wojewódzkim lub krajowym stanowiące realizację celów publicznych. Warunkiem realizacji inwestycji wpisanych w programie jest zwykle ich wprowadzenie do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu – warunki wydaje się w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w trybie rozprawy administracyjnej (bez procedur sporządzenia planu lub partycypacji). Są one ustalone decyzją administracyjną wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, wydaną na wniosek osoby lub instytucji zamierzającej dokonać trwałych zmian w użytkowaniu, zagospodarowaniu przestrzennym lub zabudowie terenu. Warunki poprzedzają pozwolenie na budowę. Decyzja określa rodzaj inwestycji, warunki wynikające z przepisów szczególnych, warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i wymagania dotyczące ochrony osób trzecich. Gminne studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie stanowi podstawy prawnej wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przypadku wydania dla jednego terenu decyzji o warunkach zabudowy więcej niż jednemu wnioskodawcy, powierzchnia terenów, dla których wydano takie decyzje ujęta jest tylko raz. W przypadku wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dane nie ujmują powierzchni terenów dotyczących inwestycji liniowych.
|
|
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego w trakcie sporządzania na podstawie ustawy z 27 marca 2003 r.
|
P2850
|
|
| 2009-2022 | Gmina | 10 |
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego w trakcie sporządzania na podstawie ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – opracowanie planistyczne gminy – akt prawa miejscowego uchwalony przez radę gminy – ustalające dla obszaru nim objętego, przeznaczenie terenów wyodrębnionych liniami rozgraniczającymi, z określeniem ich funkcji, zasad zagospodarowania, zasad obsługi w zakresie infrastruktury, a także ustalają, w zależności od potrzeb, lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz inne szczególne warunki wymagające uregulowania planistycznego.
|
|
Obowiązujące miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego na podst. ustawy z 7 lipca 1994r. oraz ustawy z 27 marca 2003 r.
|
P2847
|
|
| 2009-2022 | Gmina | 33 |
Obowiązujące miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, sporządzone na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym oraz na podstawie ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – opracowanie planistyczne gminy – akt prawa miejscowego uchwalony przez radę gminy – ustalające dla obszaru nim objętego, przeznaczenie terenów wyodrębnionych liniami rozgraniczającymi, z określeniem ich funkcji, zasad zagospodarowania, zasad obsługi w zakresie infrastruktury, a także ustalają, w zależności od potrzeb, lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz inne szczególne warunki wymagające uregulowania planistycznego. Wartość wskaźnika udział powierzchni objętej obowiązującymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego w powierzchni ogółem większa od 100 % wynika z rozbieżności zapisów w dokumentacji planistycznej gmin w stosunku do powierzchni geodezyjnej publikowanej przez GUGIK z uwzględnieniem prowadzonej od 2006 rewizji granic jednostek terytorialnych. Ze względu na standard starszej dokumantacji planistycznej, w przypadku określania udziału powierzchni terenów przeznaczonych w planach miejscowych pod poszczególne kategorie użytkowania dopuszcza się możliwość podawania danych szacunkowych, a także braku sumowania na 100%.
|
|
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
|
P3178
|
|
| 2009-2022 | Gmina | 3 |
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – dokument planistyczny określający politykę przestrzenną gminy. Studium ma koordynować ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające w szczególności z: dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu, występowania obiektów i terenów chronionych, stanu funkcjonowania środowiska przyrodniczego i kulturowego, prawa własności gruntów, jakości życia mieszkańców, zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych. W studium określa się, w szczególności: walory i zagrożenia środowiskowe, formy ochronne, obszary zabudowane, wyłączone z zabudowy i przewidziane do zabudowy z rozróżnieniem ich cech funkcjonalnych, stan i kierunki rozwoju infrastruktury usługowej i technicznej, obszary, dla których mają być sporządzane miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz obszary przewidywane do realizacji zadań i programów ponadlokalnych. Studium nie jest aktem prawa miejscowego i nie stanowi podstawy wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
|